Persoonlijk

Lang heb ik gedacht dat ik vreemd was, dat ik dom was en de wereld gewoon niet begreep. Daarom leerde ik steeds meer mijn mond te houden en me aan te passen. Ik ging doen wat iedereen deed en werd steeds ongelukkiger. Ik zág namelijk dat het niet werkte, ik zag hoe het anders kon en toch… was het niet mijn taak/functie om dat te veranderen.

Ik gaf de regie over mijn leven meer en meer uit handen totdat ik het gevoel had dat ik niets meer te verliezen had. Erger dan het was, kon het in mijn ogen niet worden.
En pas op dat moment begon ik te zien wat ik al die jaren gemist had: Ik ben degene die mijn succes bepaald. Ik ben degene die mijn geluk bepaald en ik ben de enige die daar wat aan kan veranderen. Het wordt tijd om de regie terug te pakken en de verantwoordelijkheid te gaan nemen voor mijn eigen leven.

Vanaf dat moment is mijn leven totaal veranderd. Ik ben niet langer een slachtoffer van de situatie, maar ik ben mijn eigen redder. Iemand die krachtige keuzes durft te maken, durft te gaan staan voor wie ze is en daar de volledige verantwoordelijkheid voor neemt.. Iemand die duidelijk is voor zichzelf en voor anderen. Grenzen trekt waar dat nodig is, weet wat ze nodig heeft en hoe ze zichzelf dat kan geven. Want alleen dan… Kan ik dat anderen ook bieden en kan ik echt een verschil maken.

En nee, dat is alles behalve egoïstisch. Egoïstisch wordt het pas als we anderen iets geven, vanuit onze eigen onderliggende behoefte. Iets geven omdat we zelf wat van die ander terug willen krijgen (ik noem bijvoorbeeld gezien worden, aandacht, aardig gevonden worden) en het dan vervolgens die ander kwalijk nemen als we dat niet krijgen. Zeg eens heel eerlijk: herkenbaar?

Zou het niet heerlijk zijn als je daar niet langer van afhankelijk bent?
Wil je ook leren hoe je dat doet?

Vul dan onderstaand contactformulier in of neem contact met me op, dan kijken we samen wat ik voor jou kan betekenen. En, niet geheel onbelangrijk, of we een match zijn. Want ook dat hoort bij grenzen stellen: mocht er geen klik blijken te zijn, dan zijn we niet de juiste persoon voor elkaar. En dan is dat ook oké.